Disruptie: fietsers in de Loonse Drunense Duinen
Hoe kan fotografie worden ingezet om bezoekers van de Loonse en Drunense Duinen mijn visie van de visuele verstoring die fietsers veroorzaken in de rust en schoonheid van het natuurgebied te laten zien.
Dit project onderzoekt hoe fotografie kan worden ingezet om bezoekers van de Loonse en Drunense Duinen mijn visie te laten zien van hoe fietsers zorgen voor visuele overlast.

De Loonse Drunense Duinen. Daar kom ik tot rust.
Het is een plek waar magische paarse heide, golvende zandduinen en wilderige bossen samenkomen in een stuk natuur tussen Tilburg, Den Bosch en de Efteling. Het is een plek waar ik na het recente overlijden van een geliefde naaste veel tijd heb besteed om mijn hoofd te legen. Samen met mijn camera heb ik uren rondgelopen in het gebied en foto's gemaakt van alles wat ik wou fotograferen, dat was mijn manier van omgaan met de gebeurtenissen. Elke foto, een moment vastgelegd, van mijn beleving en visie van het gebied.
Helaas kwam mijn beleving niet altijd overeen met mijn intentie. Rust betekend voor mij namelijk rustig wandelen in het mooie landschap met de vogeltjes op de achtergrond. De realiteit was echter, fietser, na fietser, na fietser.
Deze bron van frustratie heb ik uiteindelijk gebruikt om dit project verder mee uit te werken. "De Loonse Drunense Duinen is een plek om tot rust te komen en fietsers zorgen voor te veel visuele overlast" is mijn stellingname binnen dit onderwerp, en ik vind dat de bezoekers van de Loonse Drunense Duinen zich bewust moeten zijn van wat voor visuele onrust deze fietsers kunnen veroorzaken.



Het Doel
Het doel van dit project is om onderzoek te doen naar hoe fotografie kan worden ingezet om de beoogde doelgroep mijn visie te laten zen van de Loonse Drunense Duinen. Ik kom graag in het gebied om tot rust te komen, maar door mijn autisme kan iets alledaags zoals fietsers die voorbijkomen al een slechte invloed hebben over hoe ik tot rust kan komen in het gebied. Met dit project ben ik dus opzoek gegaan hoe ik fotografie kan inzetten om mijn standpunt en ervaring in het gebied kan overbrengen.
De onderzoeksvraag
"Hoe kan fotografie worden ingezet om bezoekers van de Loonse en Drunense Duinen mijn visie van de visuele verstoring die fietsers veroorzaken in de rust en schoonheid van het natuurgebied te laten zien?"
De onderzoeksvraag benadrukt mijn focus op fotografie en de visuele verstoring door fietsers in het gebied.
Doelgroep
De keuze voor de doelgroep "de bezoeker van de Loonse en Drunense Duinen" komt voort uit de system map die eerder in dit verslag werd besproken. Bezoekers hebben de grootste directe invloed op het gebied. Aangezien mijn doel bewustwording is, zijn zij de meest logische doelgroep. Fietsers zijn namelijk ook bezoekers, en zij kunnen de visuele overlast verminderen. Daarnaast vind ik dat niet-fietsers ook moeten beseffen dat het grote aantal fietsers de schoonheid en rust van het gebied aantast.
Beoogde locatie
De locatie heeft veel invloed op het ontwerp, dus heb ik dit meegenomen in mijn overwegingen. Aangezien de doelgroep de bezoekers van de Loonse en Drunense Duinen is, is het logisch om het ontwerp dicht bij het natuurgebied te plaatsen. Er zijn net buiten het gebied verschillende plekken waar veel mensen samenkomen, wat een ideale locatie zou zijn. Dit maakt het ontwerp toegankelijk voor de doelgroep, zodat ze er tijdens hun bezoek eenvoudig naar kunnen kijken. Bij het ontwerpen van de presentatie houd ik er daarom rekening mee dat het laagdrempelig en eenvoudig te bekijken is.



Fotoselectie + experimentatie
Om spanning te brengen in de beelden en de visuele onrust te laten zien heb ik van de meer dan 2000 foto's gekozen voor de foto's waar er fietsers door het beeld kwamen. Normaal gesproken zou ik deze foto's labelen als mislukt, maar juist dit geeft heel mooi de visuele onrust weer die de fietsers veroorzaken. Alleen deze foto's laten zien zou niet heel sterk zijn, maar juist door te laten zien welke schoonheid en rust ze doorbreken krijg je het contrast te zien. Door de fietsers steeds meer storender in beeld te brengen kan je zien wat de fietsers precies doet. Het verhaal begint met de rust, hierna komen de fietsers langzaam in beeld die hierna steeds aanweziger en schreeuweriger in beeld komt.
Ik heb meerdere iteraties doorgelopen om de foto's te sorteren en selecteren, vervolgens de foto's opgedeeld in verschillende categorieën waarvan de heide het sterkste was. Hierna meerdere iteraties om tot de foto's te komen die het sterkste waren en om de verhaallijn zo sterk mogelijk in beeld te krijgen, en als laatste door middel van experimentatie binnen framing en beeldbewerking om de foto's zo sterk mogelijk over te laten komen.



Presentatie
Bij de presentatie van de fotoreeks heb ik na onderzoek en experiment besloten om het op een 'klassieke' manier te doen, namelijk het naast elkaar ophangen van de foto's in lijsten. Deze beslissing heb ik genomen omdat uit mijn ervaring is gebleken dat op deze manier presenteren heel laagdrempelig en uitnodigend is wat in dit geval goed past bij de doelgroep, maar ook omdat ik als ontwerper vind dat het werk wat ik heb gemaakt de ruimte verdient om bewonderd te worden. Verder heb ik ook gebrainstormd over een titel en bijschrift dat het project uitleg en context geeft.



Bronnen
Dit zijn enkele bronnen waar ik heel veel inzichten en informatie heb uit kunnen halen. Het volledige bronnenoverzicht is te zien in het exploratiedocument.
- Sontag, S. (1977). On photography. Farrar Straus & Giroux.
- Barthes, R. (1981). Camera lucida: Reflections on Photography. Hill & Wang.
- Van Den Broek, J., Broek, J. M., Koetsenruijter, A. W. M., Koetsenruijter, W., De Jong, J., Jong, J. C., & Smit, L. (z.d.). Beeldtaal: perspectieven voor makers en gebruikers.


