Untouchable Truth

by Annelinde Poeliejoe

Hoe kan ik mijn identiteit en persoonlijke perceptie daar van zo authentiek mogelijk vastleggen en presenteren?

Perception, Reality, Identity

Iedereen heeft een identiteit. Deze wordt zowel bewust als onbewust naar buiten gebracht. Je maakt bewuste keuzes in bijvoorbeeld wat je op social media zet, maar ook je kleding, haarstijl en make-up. Ook maak je onbewuste keuzes in bijvoorbeeld gedrag, stemming en taalgebruik.

Alles wat een persoon naar buiten brengt, wordt door een ander opgenomen en opgeslagen. Maar wat jij naar buiten brengt verschilt per dag, moment, omgeving en medium. Wat er ontvangen en opgeslagen wordt hangt weer af van de ontvanger. Hierdoor ontstaan er ontelbare verschillende percepties van wie jij bent als persoon.

Je kunt beargumenteren of deze percepties kloppen of niet. Je kunt je best doen om deze te wijzigen, mits je je er bewust van bent en deze kans krijgt. Maar dat ze er zijn is een feit, en hier heb je geen controle over.

Je kunt de wereld niet door iemand anders zijn ogen bekijken, noch jezelf. Je moet accepteren dat er mensen zijn die een beeld van jou hebben wat afwijkt van wat jij in je hoofd heb en van wat jij zou willen. Op dezelfde manier zijn er natuurlijk ook mensen die een positiever beeld hebben van jou dan jijzelf. Deze percepties zijn allemaal waar voor de eigenaar van dat unieke perspectief. Niemand kent een objectieve waarheid: deze is onbereikbaar.

Maar toch bestaat er een zekere waarheid in mij, een soort ‘true self’ waar iedereen stukjes van te zien krijgt welke gemixed en matched worden en waarmee anderen hun percepties gevormd worden. Hoe kan ik dit vastleggen, tastbaar en zichtbaar maken? Is dat wel wenselijk? Of is de true self te kwetsbaar om volledig blootgesteld te worden?

In mijn onderzoek ben ik op zoek gegaan naar wat mijn identiteit vormt, wat ik graag op de voorgrond stel en wat ik liever op de achtergrond houdt. Ik heb onderzocht wat ik naar buiten breng en hoe anderen mij zien door een enquête af te nemen onder mijn vriendengroep. Hieruit bleek inderdaad dat ieders perceptie verschilt, ondanks het feit dat ik mijn vrienden meestal tegelijkertijd en in dezelfde context zie. Ook bleek hun perceptie best ver af te wijken van mijn eigen perceptie. Ik zie ze tegenwoordig helaas niet vaak meer, en hun beeld van mij is verouderd. Dit maakt het echter niet minder waar.

Voor mijn ontwerp heb ik de perceptie van anderen gecombineerd met mijn eigen perceptie om zo dicht mogelijk bij aan representatie van de 'true self' te komen. Echter is de true self aan realiteit die onbereikbaar is. Deze realiteit bestaat wel, maar zal nooit door een enkele persoon objectief en in zijn volledigheid ervaren worden.

Dit is wat ik met mijn ontwerp wil communiceren. Er bestaat een true self, maar de volledigheid hiervan is niemand bekend. Deze is onbereikbaar. Wel zijn er meerdere percepties van deze true self: verschillende stukjes van de waarheid. Iedereen die mijn identiteit ervaart, van een vreemde tegenover mij in de trein tot mijn eigen moeder, bezit een stukje waarheid. Dit stukje is door hun unieke perspectief gevormd en uniek voor hun. En hoe langer je observeert en hoe meer moeite je doet, hoe groter dit stukje waarheid wordt.